حقیقت داشت- شب وسیعی بود...

نقد و تفسیر ابوالقاسم فردوسی

محکم ببند زخم خودت را در آینه...

در این شب‌های مهتابی، که می‌گردم میان بیشه‌های سبز گیلان با دل بی‌تاب، - خیالم می‌‎برد شاید- و می‌بینم چه شاد و زنده و زیباست

گفته بودند تمام اندامت را در چاهی نزدیک کنعان دیده اند