نویسنده کتاب سمفونی پاستورال (La Symphonie Pastorale)
آندره ژید (Andre gide) است. اسم آن برگرفته از سمفونی شماره شش
بتهوون است. این رمان عاشقانه در سال 1947 برنده
جایزه نوبل شده است. خلاصه داستان سمفونی پاستورال داستان در مورد کشیشی متاهل با مذهب پروتستان است که در خانهایی کوچک به همراه همسر و پنج فرزندش زندگی میکند و در جریان داستان سرپرستی دختری نابینا به نام ژرترود را نیز به عهده میگیرد. جریان از این قرار است که کشیش بر بالین پیرزنی در حال احتضار میرود که در خانه پیر زن دختر برادر او که نابینا و لال است زندگی میکند و کشش بر طبق وظیفه دینی خود سرپرستی دختر را به عهده میگیرد تا او را از منجلاب فقر و بی کسی نجات بدهد. با تلاش و صبوری زیاد آموزش دختر را شروع میکند و پس از چندی متوجه علاقه شدید خود به ژرترود میشود که روز به روز بیشتر میشود و از طرفی پسر بزرگ کشیش دلباخته دختر شده و در داستان یک مثلث عشقی به وجود آمده است. مضمون داستان به تصویر کشیدن عشق خالص بدون هوس است و گاهی رگههایی از طنز در آن دیده میشود. در واقع تلفیقی از مذهب، عشق و خصوصیات ارزشمند انسانی است. کشیش سعی میکند با نگفتن حقایق تلخ و گفتن حقیقتی دروغ ولی شیرین زندگی را برای دختر جوان جذاب کند. هرچند دختر میداند واقعیت با خیال و تصورات فرق دارد و با هم متضاد است و با توجه به اینکه کور جسمی است خود را به کوری روانی نیز میزند.
درباره نویسنده داستان سمفونی پاستورال آندره ژید نویسنده مشهور فرانسوی در سال 1896 در شهر پاریس به دنیا آمده و در سال 1947 برنده جایزه ادبی نوبل شد. وی در سال 1951 در سن 55 سالگی در گذشت. از جمله آثار وی مائدههای زمینی، ضد اخلاق، سفر به کنگو، بازگشت به چاد،
سکه سازان و … را نام برد که دو رمان سفر به کنگو و بازگشت به چاد رمانهای سیاسی و بر ضد استعمار بوده. رمان سکه سازان او شیوهایی جدید در داستان نویسی فرانسه بوده و در این زمینه انقلابی را به وجود آورد.