کتاب سرود اعتراض و شعرهای دیگر

کتاب سرود اعتراض اثر شاعر بزرگ شیلیایی، پابلو نرودا است که به کوشش فرامرز سلیمانی و احمد کریمی حکاک به فارسی برگردانده شده است. پابلو نرودا در سال 1904 در شیلی به دنیا آمد. او نخستین دفتر شعر خود را با عنوان شامگاهی در نوزده‌سالگی به چاپ رساند. در سال 1924 یعنی بیست‌سالگی خود نیز کتاب بیست شعر عاشقانه و یک ترانه‌ی نومید را منتشر کرد؛ کتابی که نرودا خود آن را نقطه‌ی عطفی در روند ادبی خود می‌داند.

پابلو نرودا در سرود اعتراض، وجدان بیدار و صدای خشم عمومی است. او در این کتاب همچون کتاب انگیزه‌ی نیکسون‌کشی و جشن انقلاب شیلی که آخرین کتاب منتشرشده‌ی اوست و توسط مترجم‌های ذکرشده نیز به فارسی ترجمه شده است، قلبی سراسر از عشق به وطن و مبارزه تا سرحد زندگی و مرگ در کلمات و زبان، در عمل و خیابان و در صحنه‌ی عمومی و پرخطرِ سیاست و فعالیت‌های انقلابی را به نمایش می‌گذارد؛ نمایشی که آثار آن تنها به جغرافیای کشورش منحصر نمی‌ماند و درس تعهد و انسانیت و مبارزه را به سراسر آمریکای لاتین صادر می‌کند.

روح معترض نرودا زندگی او را تنها به حوزه‌ی ادبیات و نوشتار مبارزاتی محدود نمی‌کند، بلکه او را تا صحنه‌ی انتخابات ریاست جمهوری شیلی در سال 1970 جلو می‌برد. اگرچه او در این انتخابات از دوست و اسطوره‌ی پرآوازه و هم‌وطن خود، سالوادور آلنده دفاع می‌کند. نرودا در سال 1945 جایزه‌ی ملی ادبیات شیلی و در سال 1971 جایزه‌ی نوبل ادبیات را دریافت کرد و در نهایت در سال 1973 با کارنامه‌ی ادبی پنجاه‌ساله‌ی خود در همان شیلی یعنی وطن دوست‌داشتنی‌اش از دنیا رفت.