زمستان، بهار، تابستان، پاییز. مرگ، فصل پنجم است. و قطعیترینشان.
جمیسین در روایت داستان با ضمیر دوم شخص، ضمن دعوت خواننده به ایفای نقش، تمایز اثری را وعده میدهد که همزمان که جادوست و خارق عادت، یادآور زمینههای حی و حاضر زندگی این روزهای جهانیان است. حکایتی که با خلق دقیق شخصیتها و جهان حاکم بر گذشته، حال و آینده آنها، دنیایی را تصویر میکشد که در آن هنوز کسانی هستند که باید برای کسب احترامی که حق طبیعی دیگران است، بجنگند.
فصل پنجم در رثای رهایی از پیشفرضهای نژادی است. لطفاً شما هم پیش از شروع کتاب، الگوهای ذهنی خود را کنار بگذارید و خود را به جریان تازه دنیای تصویر شده جمیسین بسپارید