ایتالو کالوینو، نویسندهی یکی از برانگیزانندهترین متنهای تاریخ ادبیات -بارون درختنشین- چندسالی پیشاز انقلاب 1357 در اردیبهشتی زیبا به ایران آمد و شیراز، تختجمشید، اصفهان و یزد را دید و از کاخها و سنگنبشتهها، نقشها و محرابها، عشایر و آتشکدهها نوشت و شرح زیرکانهاش را از آنچه در این سرزمین دیده و شنیده بود، در چند یادداشت برای ما به یادگار گذاشت.
کالوینوی چپگرا در جنگ جهانی دوم در قامت پارتیزانی از جبههی مقاومت ایتالیا علیه فاشیسم جنگید. او در متنهای گردآمده در کتاب ایران نیز این روح آزادش را نمایاند و در ماجرای شاهان و مردمان، متمدنانه سمت مردم ایستاد.
ایران ، روایت کوچک و کوتاهی است از روشنفکری غربی که تمام تلاشش را کرده است تا تصویری درخور، از ما شرقیان غمگینِ همیشهی تاریخ بسازد.