(داستانهای ایتالیایی،قرن 20م)

این کتابی است که در حقیقت از اشتیاق خواندن زاده شده است. من با اندیشیدن به کتاب‌هایی که دلم می‌خواست بخوانم شروع به نوشتن کردم و با خود گفتم: بهترین وسیله‌ی داشتن چنین کتاب‌هایی این است که خود آدم آن‌ها را بنویسد، نه یکی، بلکه ده‌تا، یکی به دنبال دیگری و همه در یک کتاب...

(داستان های کوتاه ایتالیایی،قرن 20م)

کاش می شد هر چیز کاملی را به این شکل دو نیم کرد.

(داستان های ایتالیایی)

قصر تاریک و خاموش بود، انگار صد سال بود که کسی آنجا زندگی نمی‌کرد

(داستانهای کوتاه ایتالیایی،قرن 20م)

(داستانهای ایتالیایی،قرن20م،برنده جایزه ادبی اشتات پرایس(اتریش)،برنده نشان افتخار فرانسه)