کتاب چای در غروب جمعه روی میز سرد می شود

به پناهگاه شعر آمدم /

پروانه ها پراکنده شدند /

خرگوشان سراسیمه شدند دویدند /

نمی دانستند به کدام جهت باید / بدوند /

نیمروز خشک می شد و برگ ها بر زمین /

می ریخت /

شگفت بود گذشته ما /

و در آینده هم می دانستیم غمگین و خنثی هستیم /

پس زمان حال در دستان ما کش می آمد و /

می پوسید