کتاب دل تاریکی اثر جوزف کنراد رمانی کوتاه است که آن را مهم‌ترین رمان کوتاه قرن بیستم می‌دانند. این رمان ابتدا در سال 1899 در مجله‌ی بلک‌وود در سه قسمت منتشر شد و بعد همراه چند داستان دیگر کنراد در کتابی به نام جوانی به چاپ رسید

می‌ایستم پای پنجره. آسمان، آن‌سوی این اتاق، پشت این دیوارهای قطور گچی، آن سمت کله‌ی محدود و فکرهای کوتاه من، وسیع و روشن است و رنگی فروتن دارد، بدون لکه‌ای ناجور یا خطی ناهموار، بی‌وزن، بی‌نیاز، خاموش.

(انسان طاغی)