کتاب نگویید چیزی نداریم

 در کشورهای فقیرتر، کسانی مثل من و مامان اینقدر تنها نبودند. در تلویزیون، کشورهای فقیر جاهای شلوغی بودند، آسانسورهای بیش از ظرفیت پر شده در تلاش برای صعود به آسمان... آنجا همیشه می توانستی افکارت را بلند بگویی و مطمئن باشی کسی آن را می شنود، حتی اگر دلش نخواهد.