کتاب حاضر، حاصل نگاه بازی گوشانه و پست‌مدرن به نقد معماری است، نگاهی که می‌خواهد ساختارهای خطی اندیشه را در این حوزه به چالش بکشد.

ابراهیم گلستان (۱۳۰۱-۱۴۰۲) نویسنده و فیلمساز ایرانی در نیمه نخست زندگی طولانی خود به عنوان داستان‌نویس و کارگردان پیشگام شناخته شد و آثارش مورد توجه گروهی از مخاطبان ادبی و هنری قرار گرفت.

تئاتر تنها تصویر زندگی نیست، بلکه می‌تواند زندگی را زندگی‌تر کند، فشرده و گویاتر به نمایش بگذارد. به تدریج دریافتم؛ می‌توانی آنچه از آرزوها که در واقعیت انجام نیافته را در خیال خلق کنی، از صافی وجود خود عبور دهی، به باور بنشانی ، و بر صحنه به نمایش بگذاری. آنگاه که دانستم بر روی چهار تکه الوار با ساده ترین ابزار و انسانی ایستاده در لکة‌ی نور می‌توانی دنیائی بسازی لبریز از مفاهیم پر رمز و راز ، آنگاه که دانستم تئاتر به معنای درست کلمه می‌تواند قدرتی باشد به حیرت انگیزی کائنات و بی‌پایان مثل کائنات ... پس واقعاً تئاتری شدم، و این صحنه خانه‌ی من شد.

کتاب حاضر به‌نوعی تمرینی برای نگاه‌کردن با دقت و خلاقیت بیشتر است....

کوبیسم که می‌توان آن را جنبش هنری تعیین کننده‌ی قرن بیستم دانست، با رویکردی رادیکال به خلق تصاویر، انقلابی تصویری راه انداخت و تعدادی از مهمترین ویژگی‌های مدرنیسم در اروپا و آمریکا را به کار بست؛ انتزاع بصری و ابهام‌زایی، برهم زدن جهت‌یابی مکانی و زمانی، پس زدن ارزش‌های گذشته به سبک و سیاق آوانگارد، پذیرش فرهنگ عامه و به دنبال آن، فروپاشی سلسله مراتب طبقاتی....

کتاب «تئاتر انقراض» با ایجاد پلی میان فلسفه ژیل دلوز و هنر اجرا، دریچه‌ای نو به سوی درک عمیق‌تر از اجراهای معاصر می‌گشاید. این کتاب، با تمرکز بر مفاهیم کلیدی دلوز همچون «شدن»، «تکرار» و «ریشه‌ها»، به ما نشان می‌دهد که چگونه تئاتر می‌تواند فراتر از بازنمایی‌های سنتی رفته و به عرصه‌ای برای تجربه‌های نو، خلاقانه و دگرگون‌کننده تبدیل شود.