کتاب امر والا

کتاب با بررسی منشأ مفهوم امر والا در دوران باستان، به‌ویژه در آثار لونگینوس و رساله‌اش «درباره امر والا» که یکی از قدیمی‌ترین و تأثیرگذارترین متون در این زمینه است، آغاز می‌شود. نویسنده سپس به قرن هجدهم می رود، دوره ای که امر والا به یک مفهوم کلیدی در زیبایی شناسی تبدیل شد، عمدتا متأثر نوشته های ادموند برک و امانوئل کانت. «تحقیق فلسفی درباره منشأ ایده‌های ما در مورد امر والا و زیبا» برک و «نقد قوۀ حکم» کانت در درک چگونگی درک امر والا در این دوران نقش اساسی داشته اند. برک امر والا را با احساسی همچون هیبت و وحشت تعریف می کرد، در حالی که کانت آن را به محدودیت‌های عقل انسانی و تجربه امر نامتناهی مرتبط می‌دانست. این مرور تاریخی در نظریات ایجابی یا سلبی متفکرانی مانند شوپنهاور، نیچه، دریدا، لیوتار و ژیژک ادامه پیدا می کند. نویسنده پس از این مباحث تاریخی به حوزه‌های مختلف هنری مانند ادبیات رفته و مفهوم امر والا را در این آثار هنری بررسی می کند. شاو بحث می کند که چگونه امر والا در آثار ادبی مختلف، از عهد عتیق و جدید تا نوشته های هومر، جان میلتون و شاعران رمانتیک بازنمایی و متجسم شده است. دوره رمانتیک نیز، به ویژه، به دلیل تأکید بر امر والا در آثار شاعرانی مانند ویلیام وردزورث و ساموئل تیلور کولریج نیز مورد بررسی می گیرد که از این مفهوم برای بیان قدرت و زیبایی طبیعت استفاده می‌کردند. در پایان قابل ذکر است که سبک نوشتاری روان شاو، این کتاب را برای دانشجویان و دانش پژوهان مناسب ساخته است و مقدمه‌ای کامل بر شناخت و درک مفهوم امر والا و تأثیر آن در زمینه‌های مختلف هنری می باشد.