ترلان سرش را تکان می‌دهـد. به همیـن سادگی کلمات محکم و آشنای زندگی‌ اش بی‌مصـرف شده بودند

اون وقت منو با خودش برد و بهم گفت که خودشم دم در وا می ایسته و نمی آد تو. آخه اگه شوهرش بفهمه پوست از سرش می کنه

شکلش را مثل آش نذری به سرعت بین تمام دور و بری ها قسمت می کرد.