به ماه دی، گلستان گفت با برف که ما را چند حیران میگذاری
بسی باریدهای بر گلشن و راغ چه خواهد بود گر زین پس نباری
بسی گلبن، کفن پوشید از تو بسی کردی بخوبان سوگواری