کتاب غریزه مرگبار

جنیفر لین بارنز در رمان «غریزه مرگبار»، دومین جلد از مجموعه‌ی نابغه‌ها، سطح خطر و پیچیدگی روان‌شناختی را به شکلی چشمگیر افزایش می‌دهد. اگر در کتاب اول، تیم نوجوانان با استعداد اف‌بی‌آی با پرونده‌های مخوف و سایه‌های گذشته سر و کار داشتند، در این جلد، آن‌ها به شکل مستقیم درگیر شکار یک قاتل زنجیره‌ای فعال می‌شوند؛ قاتلی علاوه بر اینکه در حال کشتار است به نظر می‌رسد بازی مرگباری را مشخصا برای خود آن‌ها طراحی کرده است.
داستان با کشف مجموعه‌ای از قتل‌ها آغاز می‌شود که در آن‌ها، قاتل به شکلی وسواس‌گونه، روش‌های قاتلان زنجیره‌ای بدنام تاریخ را تقلید می‌کند. این مسئله، تیم «نابغه ها» را به یک میدان کاملا جدید و خطرناک وارد می‌کند. آن‌ها دیگر در حال تحلیل شواهد قدیمی در یک محیط امن نیستند، بلکه باید با زمان مسابقه دهند تا از وقوع قتل بعدی جلوگیری کنند. این فوریت، پویایی گروه را تغییر می‌دهد و آن‌ها را وادار می‌کند تا از استعدادهای ذاتی خود-پروفایل‌سازی (کسی)، دروغ‌سنجی (لیا)، تحلیل آماری (اسلون)، خواندن احساسات (مایکل) و تحلیل رفتاری (دین)-در شرایطی با فشار روانی بسیار بالا استفاده کنند.
مسئله‌ ی دیگری که در کتاب به آن پرداخته می‌شود، مرز باریک و خطرناک میان درک یک قاتل و تبدیل شدن به اوست. این مسئله بیش از همه برای شخصیت اصلی، کسی هابز، نمود پیدا می‌کند. استعداد او در پروفایل‌سازی، نیازمند فرو رفتن در ذهن قاتل و دیدن دنیا از چشمان اوست. با هر قدمی که به هویت قاتل نزدیک‌تر می‌شود، این خطر نیز افزایش می‌یابد که تاریکی ذهن قاتل، روان خود او را نیز آلوده کند. این نبرد درونی، با گذشته‌ی حل‌نشده‌ی کسی و قتل مادرش گره می‌خورد و این پرونده را برای او به یک مسئله‌ی عمیقا شخصی تبدیل می‌کند.