رساله‌ای از ابوعبدالله احمدبن محمدبن عبدالله خیوقی خوارزمی معروف به نجم‌الدین کبری ملقب به شیخ کبیر و موسس فرقه کبرویه از عرفای مشهور سده‌های ششم و هفتم قمری. نجم‌الدین در سال 540 هجری قمری در خیوه خوارزم به دنیا آمد. در آغاز جوانی به کسب علوم ظاهر پرداخت و در شهرهای اسلامی سیاحت کرد. نیشابور و همدان را دید و روانه مصر شد. در آنجا به مصاحبت شیخ روزبهان مصری نایل آمد و از صحبت او گشایشی حاصل کرد. او گویا از 35 سالگی قدم در طریقت نهاد. با دختر شیخ روزبهان ازدواج کرد، به تبریز رفت و در خانقاه زاهدیه رحل اقامت افکند....

از جان و دل زیستن در جهانی رنجور

(براساس نسخه عفیف عسیران،نقد و تفسیر نثر فارسی،قرن 6ق،عرفان متون قدیمی تا قرن14،اهتمام:زهرا عسلی،به همراه ترجمه آیات،احادیث و عبارات عربی متن کتاب)

(شینتو)

در کتابت قرآن برخی آیات پشت برخی دیگر نوشته می‌شدند و بعدها تدوین‌کنندگان اولیه ممکن است در جایابیِ آیات، به رغم همۀ دقتی که به خرج می‌دادند، دچار اشتباه شده باشند. بِل برای فهم نا/پیوستگی معنایی آیات از این فرضیه در سراسر قرآن بهره گرفت و در ترجمه‌اش از قرآن اِعمال کرد.

جان کلام استوارت میل در این کتاب، مبتنی بر آزادی فردی انسانها است. او بر این باور است که هر انسانی باید از آزادی اندیشیدن، عمل کردن و سازمان دادن امور فردی اش برخوردار باشد مگر آن که کنش‌ها و اندیشه های فردی اش آزادی فردی انسانهای دیگری را در خطر اندازد و یا خدشه دار کند.