در این اثر، زکوی بهطور تطبیقی دیدگاه آلوین پلانتینگا فلسفهپرداز معاصر غرب و مرتضی مطهری فیلسوف و متفکر اسلامی را دربارهی عدالت الهی و مسئله شر مورد بررسی قرار میدهد. پلانتینگا با دفاع منطقی از سازگاری قدرت، علم و خیرخواهی خدا با وجود شرور جهان، نشان میدهد این تضاد تنها از برداشت سطحی و سادهنگرانه ناشی میشود. مطهری نیز با استدلالی اسلامی معتقد است که شرور جزئی از ساختار جهان مادیاند و وجود آنها لازم و حتی مفید است؛ از جمله از منظر نظام احسن و زمینه رشد بشری. این کتاب با رویکرد ترکیبی، کوششی است برای ارائه تبیین عقلانی و وفادارانه به ایمان دینی درباره چرایی وجود رنج و شر، و بررسی مفاهیم عدالت، حکمت و خیر الهی.