کتاب نامی نمی توان گذاشت مجموعه ای است از شعر سپید کوتاه و بلند...

گنجشک، گنجشک است ...

مدتی ست که کاغذهای من خواب نمی بینند: کاغذهای من سترون...

بر بساط اعدام زاده شدم، عمرم آن قدر کوتاه بود که به باز جویی جلادم نیز نرسید

من به خانه برگشته ام با هندوانه ای سرخ...

میتوان گفت این کتاب یک مجموعه شعر به هم پیوسته است...