در انتظار گودو، یکی از مهم ترین نمایشنامه های قرن بیستم، اولین نمایشنامه حرفه ای ساموئل بکت به حساب می آید

این قدر سوال نکن ! کور چه می‌ داند زمان چیست. کور که با زمان و چیزهای زمانی سر و کار ندارد.

داستان آخر بازی، بعد از وقوع فاجعه ای آخرالزمانی شروع می شود؛ فاجعه ای که اطلاعات و جزئیات زیادی از آن به مخاطب داده نمی شود.

(داستانهای کوتاه فرانسه،قرن20م)

متن از وضعیتی صحبت می کند که تخیلی در حال مرگ است، اما خود تخیل از این وضع رو به نابودی اش آگاهی کامل دارد.

بله، روزگاری بود که بیدرنگ شب میشد و با جستوجوی گرما و تکه های تقریباً خوردنی به خوبی میگذشت.

او در پایان گفت، من مرسیه هستم، تنها، بیمار، در سرما، پیر، نیمه دیوانه و بدون هیچ راه پس و پیش

گه‌ گاه می‌رفتم و مزارم را تماشا می‌کردم