داستان آخر بازی، بعد از وقوع فاجعه ای آخرالزمانی شروع می شود؛ فاجعه ای که اطلاعات و جزئیات زیادی از آن به مخاطب داده نمی شود.

بله، روزگاری بود که بیدرنگ شب میشد و با جستوجوی گرما و تکه های تقریباً خوردنی به خوبی میگذشت.

او در پایان گفت، من مرسیه هستم، تنها، بیمار، در سرما، پیر، نیمه دیوانه و بدون هیچ راه پس و پیش

گه‌ گاه می‌رفتم و مزارم را تماشا می‌کردم

از جیب پیراهن یک شیشه ی کوچک قرص بیرون می آورد، به فکر فرومی رود، یک قرص می بلعد...

(داستان های فرانسه،قرن 20م،،برنده جایزه نوبل ادبی 1969)

(نمایشنامه فرانسه،قرن 20م،به همراه 1 مقاله)

کتاب وات، آغازکننده مسیر حرفه ای نویسندگی ساموئل بکت، در دوران پس از جنگ بوده و ثمره اختفای او از نیروهای پلیس نازی در کوه های واکلوس به حساب می آید..