اروین یالوم، رواندرمانگر نامدار در آستانهی نودوسه سالگی و در مواجهه با زوال حافظه و همچنین پیامدهای همهگیری جهانی که بخش عمدهای از زندگی روزمره را به دنیای مجازی کشاند، ناگزیر شد تا ساختار جلسات درمانیاش با بیماران را به کلی تغییر دهد. دکتر یالوم به جای تسلیم شدن در برابر این اتفاقات، محدودیتهای واقعیتهای جدید را پذیرفت و رویکرد درمانیاش را متحول ساخت. او با تمرکز بر آن چه میتوان در یک مشاورهی یک ساعته و فقط یک بار میان بیمار و درمانگر به دست آورد، رویکرد «اینجا و اکنون» خود را با جدیتی بیشتر به کار بست.
در این کتاب یالوم برخی از این جلسات عمیق و دگرگونکننده را روایت میکند و مجموعهای از مشکلات انسانی و همچنین تحول حرفهایاش در اواخر دوران کاریاش را در مقام درمانگر کاوش میکند. او با بازگویی این مشاورهها نشان میدهد چگونه اشتیاق درمانگر به گشودگی، به بیماران کمک میکند تا سپرهای دفاعیشان را کنار بگذارند. این امر به پیوندی ژرفتر و بیواسطهتر میانجامد که برای رسیدن به بصیرتهای عمیق در فقط شصت دقیقه ضروری است. این پیوند با آسیبپذیری همراه است و یالوم را به افشای جنبههایی از زندگی شخصیاش واداشته که پیشتر از بیماران پنهان میکرد؛ از جمله دوران کودکیاش در واشینگتن دی سی، سیر تکامل اندیشهاش دربارهی فلسفه و روان درمانی و درگذشت اخیر همسرش. او در سراسر کتاب "ساعت دل" مرزهای خودافشایی را به عنوان ابزاری درمانی، جابه جا میکند.
زندگی گران بهاست و زمان مشترک ما کوتاه. "ساعت دل" که با همکاری پسر یالوم نگاشته شده به ما میآموزد چگونه در لحظهی حال، با صداقت و آسیبپذیری بیشتر با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم.