کتاب "صرف قیاسی زبان فارسی معاصر (گرایش‌ های عامیانه کلمات مرکب)"، محصول پژوهش سال‌های دراز است. پژوهش با این گمان آغاز شده که کلمات مرکب پراکنده نیست و نظم و سامانی قیاسی دارد و رشته‌ای به آنها نظام می‌دهد و به مسیر معلومی هدایت می‌کند. گویی چنان است که متمایل شدن کلمات به این مسیر یک ضرورت شناختی مقدر است و مردم در این میان پیشاهنگ زبان‌اند.

پروفسور توشی هیکو ایزوتسو، زبان‌شناس، قرآن‌پژوه، اسلام‌شناس و فیلسوف ژاپنی، در چهارم مه سال 1914م در شهر توکیو دیده به جهان گشود. او در سال 1937 موفق به اخذ درجه فوق لیسانس از دانشگاه کیو، معتبرترین دانشگاه خصوصی ژاپن واقع در شهر توکیو گردید و در سال 1960م دکترای خود را در رشته زبان‌شناسی از دانشکده ادبیات وزارت آموزش و پرورش ژاپن دریافت کرد...

کتاب حاضر به منظور آشنا ساختن خواننده ی مبتدی با مفاهیم بنیادی روش ها کاربردها و بالاخره دست آوردهای زبان شناسی تاریخی به نگارش در آمده است.

در زبان چیزی جز تفاوت‌ها وجود ندارد. از این مهمتر، لازمه یک تفاوت، معمولا وجود عناصر مثبتی است که افتراق میانشان برقرار شود؛ اما در زبان فقط تفاوت‌های «عاری از عناصر مثبت» وجود دارند. چه معنی را در نظر بگیریم و چه صورت را، زبان نه دربرگیرنده‌ی مفاهیم است و در نه دربرگیرنده‌ی آواهایی که پیش از نظام زبان وجود داشته باشند. زبان تنها تفاوت‌های مفاهیم و تفاوت‌های آواهای ناشی از نظام خود را دربرمی‌‌گیرد.

لیکاف در این سخنرانی‌های خود ، که به زبان‌شناسی شناختی اختصاص دارد، به‌ گونه‌ای به مفاهیم زبانشناسی می‌پردازد که می‌تواند هم برای متخصصان و دانشجویان این رشته و هم برای عموم قابل‌درک و مفید باشد.

کتاب می گوید که چگونه تجربیات ذهنی و احساس‌ شده‌ بدنهای افراد در عمل بخشی از زمینه‌ بنیادی شناخت و زبان آن‌ ها را فراهم می‌سازد.