آمد و نشست توی آینه‌بندان چشم‌های من. نه لب ساحل بودیم که نسیم بچرخد توی موهایش نه کنار شمشادها که من برایش توی دلم شاه شمشادقدان را ضرب بگیرم و ‌نه صدای مرغ‌های دریایی می‌آمد. ما در دهان مرگ به زندگی فکر می‌کردیم.

(داستان های فارسی)

روی میز سرش پر از صدای این و آن صدای آتو از نوشتن تندتر، نوشتن به صدها نمی رسید انگار بخواهی گل های سرخ قالی را بگیری توی دست نگاه داری

دعوت به تماشای رنگ­هایی که مدام در فضا دورتر می­شوند. عیش زیستن و خون داشتن... .

قاسم هاشمی‌نژاد نویسنده، شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی، ویراستار، مصحح و عرفان‌پژوه ایرانی بود که در سال 1319 به دنیا آمد و سال 1395 درگذشت.

این رمان، روایتی معاصر از داستان هابیل و قابیل است.