پاهایش را میکشید و از پله ها بالا میرفت عذابی الیم بود. پاکتی کاغذی زیر بغل داشت یک نان فرانسوی و یک شیشه باده سرخ بوردو

روی میز سرش پر از صدای این و آن صدای آتو از نوشتن تندتر، نوشتن به صدها نمی رسید انگار بخواهی گل های سرخ قالی را بگیری توی دست نگاه داری