(داستان‌های فارسی، قرن 14)

خورشید مثل اسبی بالدار، بالای گودال آویزان مانده بود. با گردن شکسته و سری که خم شده بود روی سینه‌اش، انگار به سیا نگاه می‌کرد.

دلبستگی چیز عجیبی است

آخرین باری که با هم دعوا کردیم، در آپارتمان گیشا می‌نشستیم

باراندختری ساده است که درگیر عشقی نافرجام می شود.

تمام لحظه های عمر من، کنار تو... چرخیدن در تاریکی بود...!