تورج نیاکان نزدیک باغ ژاپنی نشسته بود و باغچۀ برگپوش را نگاه می‌کرد که تای سمت چپ آن دروازۀ بزرگ باز شد و آن زن سفیدپوش بیرون آمد...

همیشه پلاکش را آویزان می‌کرد به دوربین تانک، به همه می‌گفت من که شب و روز تو این تانکم این تانک بدلِ منه.

این پسر مرا یاد خودم می‌اندازد...

زَخم زَن داستانی نامتعارف از روزگاری متعارف است.

داستان فارسی

داستان فارسی