(داستان های فارسی)

(داستان های فارسی،قرن 14)

آاااخ که نمی دونی اون روزی که دوباره دیدمش چی بهم گذشت، دلم می خواست زمین دهن باز می‌کرد و من رو می‌بلعید....

پری‌باد آهی کشید و گفت: «زن‌هایی که بذر عشق در وجودشان کاشته شده پریانی حقیقی‌اند که عاقبت یا تنها ماندگانی از یاد رفته خواهند شد یا همچون پری‌باد افسانه‌ای با آرزوهای برباد رفته!»

(داستان ایرانی)

(مجموعه داستان)