در مقالات این کتاب، به تأثیر این دوران داستانگویی جدید بر سینمای امروز پرداخته شده و «فیلمهای پازلی امروز» مشخص و تجزیهوتحلیل شدهاند. این فیلمها چرخهی معروفی از فیلمها از دههی ۱۹۹۰ به اینسو است که فنون داستانگویی کلاسیک را نفی میکنند و داستانگویی پیچیده را جایگزین آن میسازند.
این کتاب بر سر آن است که تحلیلی از معرفی و گسترش سینما، همچون یک نهاد فراغتی، صنعت فرهنگی و هنر ملی، در جامعه و فرهنگ ایران ارائه کند. نخستین مکان نمایش فیلم برای عموم در تهران در 1283 (1904) دو سال پیش از صدور فرمان مشروطیت افتتاح شد...
کتاب حاضر، مجموعهای از مقالات تألیفی و ترجمه از نویسندگان ایرانی و خارجی است که زندگی حرفهای گدار و فعالیت سینمایی او را در دورههای مختلف از نقدنویسی در «کایه دوسینما» و فیلمسازی در موج نوی فرانسه تا دورهی ژیگاورتوف و نیز آخرین فیلمهای او را پوشش میدهد.
این کتاب به سیر تحول تیپهای ثابت در سینمای ایران میپردازد و نویسنده در آن توضیح میدهد که صنعت سینمای ایران در دهه سی برای برآوردن آرزوهای مشتاقانش نیازمند ستارگانی که یکی پس از دیگری بر پرده سینماها ظهور یافتند. اغلب این ستارگان از میان بازیگران تئاترهای عامهپسند و ورزشکاران برگزیده میشدند تا تماشاگران را به سالنهای سینما بکشانند.