کتاب دامن به خاک می کشد ماه

 نگاه بر چه برگردانده بودم از تماشای تو که خسوف رشته های روشن صبح را بلعید

و در آخرین نقطۀ تلاقی زمان و خاموشی برای من خانه ای از سنگ حادثه ساخت...