کتاب داستان های شرلوک هولمز (نشانه چهار)

عنوان فرعی آن در نشریهٔ لیپنکاتر «مشکل شولترها» بود و بعدها برای تبدیل به رمان فصل‌بندی شد.
«نشانهٔ چهار» که یکی از معروف‌ترین پرونده‌های هولمز است، و از دو داستان تشکیل شده است. داستان اول شرح تحقیق پیچیدهٔ هولمز دربارهٔ مرگ بارتولومیو شولتو و به‌دنبال آن سرقت گنجینهٔ آگرا است. داستان دوم داستانی است عاشقانه بین واتسن و موکل هولمز، مری مورتسن.

شرلوک هولمز یک شخصیت خیالی داستانی است که توسط سر آرتور کانن دویل نویسندهٔ انگلیسی خلق شد. هولمز به عنوان «کارآگاه مشاور» در داستان‌ها و مهارت‌های ویژهٔ خود از جمله مشاهده دقیق، علم پزشکی قانونی، و استدلال منطقی مشهور است. شخصیت داستانی شرلوک هولمز نخستین بار در سال ۱۸۸۷ میلادی توسط سر آرتور کانن دویل ساخته و پرداخته شد و در کتاب‌ها و مجلات مطرح شد شرلوک هلمز از شخصیت جوزف بل الهام گرفته شده‌است. در نهایت چهار رمان و ۵۶ داستان کوتاه از شرلوک هولمز باقی مانده است.

اگرچه شرلوک هولمز اولین کارآگاه تخیلی نیست اما بهترین کارآگاه تخیلی است^[۲] او در کتاب رکوردهای جهانی گینس به عنوان «شناخته شده‌ترین شخصیت خیالی» در تاریخ ثبت شده‌است. محبوبیت و شهرت هولمز به گونه‌ای است که بسیاری معتقدند او خیالی نیست بلکه فردی واقعی است.

نام او را در ترجمه‌های فارسی اغلب «شرلوک هولمز» یا «شرلوک هلمز» نوشته‌اند. کریم امامی، مترجم برجسته و مترجم «ماجراهای شرلوک هولمز؛ کارآگاه خصوصی»، ضبط صحیح نام وی در زبان فارسی را «شِرلاک هومز» ذکر کرده‌است.