صبح یکشنبه آوریل 1813 بود ، صبحگاهی که نوید یکی از آن روزهای روشن را داد که پاریسی ها ، برای اولین بار در سال ، سنگ فرش های خشک در زیر و یک آسمان بی ابر را می بینند

هنگامی که این کتاب برای اولین بار در سال ‌1932 به چاپ رسید، بسیاری از منتقدان را شگفت‌زده کرد و چندی بعد کتاب با اقبال عمومی فراوان همراه شد...

این کتاب مجموعه‌ ۱۱ داستان کوتاه از نویسندگان برجسته‌ای است که بعضی از آن‌ها در ایران شناخته شده‌اند...

راه شناخت پر رمز و راز است و در پس هر پرده اسراری نهفته است

کتاب "شب‌های روشن" مثل خیلی از داستان‌های داستایوفسکی، یک راوی اول شخص بی‌نام و نشان دارد که در شهر زندگی می‌کند و از تنهایی و این که توانایی متوقف کردن افکار خود را ندارد رنج می‌برد.

به زودی می میرم.