ممکن است حقیقت به باریکی مو شود

هیاهوی بسیار برای هیچ، یکی از نمایشنامه‌های مهم ویلیم شکسپیر است که در آن رابطه‌ای عاشقانه بر صحنه‌ی نمایش روایت می‌شود.

پلکان آهنی زنگ زده، به سمت طبقه ی پایین باریک و شیب دار بود

ذهن سعاد تا آن زمان نمی توانست سخنان مادرش را بفهمد. تصور نمی کرد چگونه ممکن است خداوند عادل باشد

تا حالا نشده سنگی را از لای گل برداری و برگردانی؟ وقتی برش گرداندی، کرم ها پشتش نمی لولیدند؟ و لابد کپک زده بود. چندشت نشد؟ مسحورش نشدی؟ می‌خواستم به همین برسم! تو هم مسحور چیزهای چندش‌آور می‌شوی.

دلم نمی‌خواست تا زمانی که زنده است درباره‌اش بنویسم، اما اکنون به نظر می‌رسد چاره‌ای ندارم. مرگ به هر دوی ما نزدیک می‌شود. نمی‌توان دانست مرگ چه کسی قدم‌های بلندتری برمی‌دارد. این کتاب احتمالا به همین دلیل کتابی خواهد شد کاملا متفاوت با آنچه قبلا تصور می‌کردم.

فارسی‌خوبودن به معنای قرارگرفتن در شبکه‌ای از روابط با مردمانی بود که اکنون در گروه‌های متفاوتی دسته‌بندی می‌شوند.فارسی‌خویی به معنای تعلق به یک جغرافیای مشخص نبود.

آقای گایزر یک زمانی می‌دانست که جزر و مد چطور درست می‌شود، آتشفشان‌ها، کوه‌ها و غیره چطور شکل گرفته‌اند. به جای این‌ها حالا می‌داند در تانکر شوفاژ چند لیتر سوخت جا می‌گیرد.

نمی‌خواهم فراموش کنم کیستم و چرا به این‌جا آمده‌ام. نمی‌خواهم با حرف‌های زیبا، با سرودهای روحانی، مرا خواب کنند. نمی‌خواهم احساسات خوب به من عاریه بدهند. من مهربان نیستم. من دیوم، همین و بس.