کتاب تئاتر در خیابان ها (تجربه جانا ناتیا مانچ)

گروه تئاتر خیابانی جانام در هند، که تلخیصی از ترکیب جانا ناتیا مانچ به‌معنای تئاتر مردمی هند است، با سکان‌داری صفدر هاشْمی و بعد از ترور وی با هدایت همسرش، مولایاشری هاشمی، و همراهانش در طول دهه‌های گذشته همواره تلاش کرده است تا با اجراهای خود در سرتاسر کشور هند و به‌موازات اهداف هنری و اجرایی و زیبایی‌شناختی‌اش رسالت متعهدانه‌ی اجتماعی و فرهنگی و سیاسی تئاتر را نیز به جا بیاورد و در سطحی گسترده و صدالبته عمیق باعث روشنگری افکار عامه و توده‌های مردم شود. مردمی که در طول تاریخْ عامدانه در خواب غفلتِ برساخته‌ی ایدئولوژی‌های سودجو و قدرت‌طلب فروغلتانده شده‌اند و متأثر از ساختار‌های اجتماعیِ برآمده از تمامیت‌خواهیْ فریفته شده‌اند و بنیاد اوضاع فرهنگی ـ تاریخی و اندیشه و کردارشان، به‌ویژه در جهان سوم، بر همین اساس نهاده شده است. درست در همین بزنگاه پرمخاطره و حیاتیِ تاریخی و اجتماعی است که صفدر و یارانش از برج عاج و تجملی و پرزرق‌وبرق متعارف کمپانی‌های سلبریتی‌ساز و از کنج خلوت و عافیت‌طلبی شبه‌روشنفکرانه بیرون می‌زنند تا با تبیین مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی نخبه‌گرایانه‌ی مبتنی بر تعهدات و التزام‌های انسانی و در تقابل با هرگونه سانسورْ از ساختارها و لایه‌های زیرین نابرابری‌های اجتماعی انتقاد کنند و با پویش‌های خردباورانه، آزادی‌خواهانه و انسان‌گرایانه پرده‌ی ناآگاهی و تعصبات جاهلانه‌ی سنتی و خرافات موهوم و هژمونی‌های مطلقه‌ی سیاسیِ ملبس به آرایه‌های گول‌زنک مردم‌سالاری را از تن زخمی جامعه بدرند و زمینه‌های حاکمیت راستین مردم را فراهم آورند و مفاهیم والای انسانی را احیا کنند.