داستایفسکی در کتاب نیه توچکا میخواست زنی را به تصویر بکشد که بااستعداد و دارای ارادهای فولادین بود، کسی که بهراحتی زیر بار جامعه خرد نمیشد و میتوانست قهرمان اصلی یک رمان باشد.
بار دیگر طعم هوای آزادی را چشید اما گرد و خاکی خفه کننده و گرمایی طاقت فرسا هوا را در بر گرفته بود و چیزی به جز کفش های ورزشی و کت و شلوار آبی رنگش انتظار او را نمی کشیدند.
تی. اس. الیوت مهمترین شاعر قرن بیستم شمرده می شود و منظومه ی زمین سوخته شاهکاری بی بدیل در شعر معاصر به حساب می آید. الیوت در سال 1948 برنده ی جایزه ی نوبل در ادبیات شد.