آزادی چیست؟ طبیعت بشر چیست؟ آیا عشق به قدرت و اراده معطوف به قدرت در طبیعت بشر و از قبل به صورت مادرزاد وجود دارد؟ آیا میل به آزاد بودن در سرشت و طبیعت بشر نهفته است یا محصول شرایط اجتماعی است؟ شرایط و محیط چگونه به امیال و عواطف و در نتیجه به ساخت جامعه و قدرت شکل می‌دهند؟ چگونه می‌توان از دمکراسی دفاع کرد؟ نقش علم در این میان چیست؟ نقش فرهنگ چطور؟ اینها پرسش‌هایی است که دیویی سعی دارد به آنها پاسخ دهد. پاسخ‌های دیویی به این پرسش‌ها بر متفکران بعدی از جمله پوپر و رالز اثر گذاشته است.

روحیه طنز و نطنز را همه داریم، پیمانه‌هایمان فرق می‌کند و زورمان. جملات طنز و نطنز را که می‌شنویم یا می‌خوانیم...

(طرحواره)

آدم موجودی است تسلط گرا همواره به دنبال سلطه بر همه چیز است. سلطه طبیعت کوهها را جابه جا می کند بیابانها را آباد می سازد و آبادیها را بیابان رودخانه ها را مهار می کند دریاچه می سازد و

هر آدمی بعد از خواندن حتی یک صفحه از یک کتاب، دیگر آن آدم سابق نیست و طرز فکرش تغییر می‌کند. گر چه گاهی اوقات حواسمان از کتاب‌ها و دنیایشان پرت می‌شود و

عیاران کوچان؛ یاران رستم از دیلمان تا جیرفت، کتابی است در پرتو جغرافیای هنری و استتکی ایرانشهر! اثری که با تکیه بر نامْجای‌ «کوچان»، برای خوانندگان راهی روشن می‌گشاید تا بازتاب «شهریاری، پهلوانی و دین‌یاری» در این تمدن کهن بازاندیشی و تبیین گردد.