از کودکی رویای سینما و کارگردانی را در سرت پرورانده ای در اول جوانی و در اوج نداری خودت را از زمینهای کشاورزی جنوب لبنان به فرانسه کشانده ای و با پیش خدمتی در رستوران های مجلل پاریس توانسته ای لیسانس کارگردانی ات را بگیری.

محفوظ در این یادداشت‌ها، با آن باریک‌ریسی‌های خاص خود، گاه از روزهای دور یا نزدیک خاطره‌ای نقل می‌کند...

آورچنکو ساده می‌نویسد. زبانش مفهوم و بی پیرایه است و این خود گواهی است بر صداقتش.

در طی جنگ جهانی، حکایت یک تبعیدی است که تبعیدگاهش یکی از شهرهای آناتولی است. هیچ کس دری را که او به صدا در آورده است باز نمی‌کند؛ هیچ کس به او کار نمی‌دهد. با انسان‌های سرد و بی‌احساس محاصره می‌شود. با بغرنج‌تر شدن و افزایش فشار اجتماعی این طرد شدگی وحشتناک به گرسنگی تبدیل می‌شود. مرگ تحمیل می‌شود...

"بلوای برزخ" روایتی است جسته و گریخته از عشق و عدالت، عشق افلاطونی و عشق سنتی که هرکدام در نیمه‌های راه از نفس افتاده‌اند.

"سه اکسیر" مجموعه‌ی چهار داستان کوتاه است...