هنوز صدای محسن در گوشم زنگ می­زد: " اگه تن به خواسته و اصرار مادرم دادم و امشب می­رم خواستگاری، خدا می­دونه که از سر عشق نیست. محض مصلحت به این وصلت رضا دادم و بس."

یادآورد فروغ، برای همیشه تجدید مطلع اندوه بزرگ شعر دوباره‌ی فارسی است از خاموشی تا به هنگام شاعری بسیار بزرگ .

من از همان اول از صداهای غیر متعارف خوشم می آمد میبایست خودم را از این مخمصه ای که گرفتارم کرده بودند نجات می دادم.

در رابطه با تخت یکنفره هم که گفتی، وقتی داشتم نام ه‌ات را می‌خواندم، آبرویم رفت لطفا هروقت خواستی از این چیزهای خصوصی بنویسی، علامتی، نقطه‌ قرمزی، چیزی بگذار که من به آنجاها که رسیدم، یواشکی بخوانم یا اصلا نخوانم.

هدایت بی شک خوشبخت ترین نویسنده ی معاصر ایرانی است . هرچند او خود روایتگر شوربختی های انسان معاصر است.

من به یک خانه می اندیشم ... با نفس های پیچک هایش ... با چراغانی روشن ،همچون نی نی چشم... و به نوزادی با لبخند نامحدود