آمد و نشست توی آینهبندان چشمهای من. نه لب ساحل بودیم که نسیم بچرخد توی موهایش نه کنار شمشادها که من برایش توی دلم شاه شمشادقدان را ضرب بگیرم و نه صدای مرغهای دریایی میآمد. ما در دهان مرگ به زندگی فکر میکردیم.
شمس لنگرودی (1329) از برجستهترین شاعران و نویسندگان معاصر ایران است که با قلمی لطیف، نگاه عمیق به جهان و زبانی گیرا و شفاف، جایگاه ویژهای در ادبیات فارسی یافته است.
هدف از تدوین مجموعهی «ادب فارسی» این است که بهترین بخشهای آثار ادبی سنتی ایرانی ـ که بیش از هزار سال از عمر آن میگذرد ـ در کتابهای نسبتاً کمحجمی، همراه با شرح و تحلیل، در دسترس دانشجویان و دیگر علاقهمندان قرار بگیرد. شرحها طوری تهیه شدهاند که خوانندگان فارسیزبانی که تحصیلات دبیرستانی دارند، در فهم آثار، از معلم و استاد بینیاز شوند.