من می خواهم روزگارمان روی روال بی اندازم و او از ناممکن ها حرف می زند .تا اینجا آمده ام که بداند فقط اسم او در دلم است.فقط یاد او در فکرم راه می رود و فقط محبت او در قلبم حضور دارد.

آزادی؟! کلمه‌ای با پنج حرف،از همین حروف روزمره کوچه و بازار،کلمه‌ای ساده و کوچک...

با پشت سپر خویش ضربه ای محکم به سینه اش کوفتم.شهر چند قدمی به عقب پرت شد و به زانو نشست.از شدت ضربه و درد تهوع آورش ،نفس شاهزاده ی حواس پرت بند آمد و صورتش برافروخت.قصدم آسیب رساندن نبود.

زیر باران می ایستادم و چشم می دوختم به گذر .اما خبری از آقات نبود .دوباره می اومدم پایین .لچک سرم را عوض می کردم و دوباره می رفتم پشت بام و کوچه رو دید می زدم .اما باز خبری نبود.صدای گریه تو هم بلند شده بود.

شیوه نگارش‌ کتاب‌ که‌ به‌ داستان‌ نویسی‌ معاصر نزدیک‌ است‌، جذابیت‌ آن‌ را افزایش‌ داده‌ است‌.

می دانی اولین بوسه جهان چطور کشف شد؟