قایقی خواهم ساخت خواهم انداخت به آب دور خواهم شد از این خاک غریب که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه‌ی عشق قهرمانان را بیدار کند

جمجمه ام تنوری ست دربسته خفه کرده آتش را در خود و آن قدر دود در دهانم سرفه می کند که گوشواره هایم ابری ست خاکستری!

از تنهایی جهان باز می گردم در راهم برای تنهایی شقایق ها گریسته بودم

شعر فارسی با قصیده زاده می‌شود ...

«رنج قبل از تو در را باز می‌کند کلید را می‌زند به آشپزخانه می‌رود چای می‌ریزد

پوریا عالمی نویسنده، طنزنویس و روزنامه‌ نگار ایرانی است که کتاب لکنت از شعر های سروده شده وی است...