این رمان داستان‌های افرادی در اردوگاه «شیلزمارک» را روایت کرده است

(تاملاتی در گسست و شکست جمهوری اسلامی افغانستان)

زن بودن تقدیری است که سایهٔ سنگینش را بر سر دختران خاک گسترده است؛ دخترانی که پذیرای تقدیرند و خوشبختی را فقط در قامت آن می‌بینند.

روایتی دست‌ اول از روزهای سقوط کابل...

به یاد بویی افتادم که درون چاه را پر کرده بود؛ گویی تازه شامه ام به کار افتاده باشد...

دو‌ مرد افغانستانی که به اجبار و اختیار محکوم به زیستن و «دوباره زیستن» اصل و ریشه‌ های خویش‌ اند.