"تا ماه اوت" رمانی کشف شده از گابریل گارسیا مارکز، برندهی جایزهی نوبل ادبیات است، داستانی تکاندهنده از یک زن، مراقبهای عمیق دربارهی آزادی، پشیمانی، تغییر و رازهای درونی...
تونیو آسپیلکوئتا رؤیایی در سر دارد: سرزمینی متحد و یکپارچه، سرزمینی غرق نغمهها و ملودیها. اما کاوش بیوقفهی تونیو در ژرفای موسیقی و تاریخ، و تلاش وسواسگونهاش برای نگارش کتابی که روایتگر این رؤیا باشد، او را به ورطهای بس پیشبینیناپذیر میکشاند، به نقطهای که بازگشت از آن میسر نیست.
ستمدیدگان با درونی کردن تصویر ستمگر و پیروی از دستورالعملهای او، از آزادی هراس دارند. آزادی مستلزم آن است که آنها این تصویر را کنار بگذارند و استقلال و مسئولیت را جایگزین آن کنند. آزادی را باید به چنگ آورد و کسی آن را ارزانی نمیدارد. آزادی را باید به شکلی مستمر و مسئولانه دنبال کرد...
این کتاب خیره کننده از مارکز به ماجرای ربوده شدن ده زن و مرد کلمبیایی (که به جز یک نفر، همه روزنامه نگار بودند) توسط بزرگترین قاچاقچی مواد مخدر، پابلو اسکوبار در سال 1990 می پردازد.