من به تو می گویم تا آخرین پشیزی را که داری نپردازی از آن جا بیرون نخواهی آمد.

(داستان‌های برزیلی)

نمی‌خواهم فراموش کنم کیستم و چرا به این‌جا آمده‌ام. نمی‌خواهم با حرف‌های زیبا، با سرودهای روحانی، مرا خواب کنند. نمی‌خواهم احساسات خوب به من عاریه بدهند. من مهربان نیستم. من دیوم، همین و بس.

لمس دستان من پرده‌های هستی تو را می‌گشاید غایت عریانی را بر تو می‌پوشاند

گابریل گارسیا مارکز نگارش این داستان‌ها را در دهه ۱۹۷۰ آغاز کرد. مجموعه اولیه هجده داستان داشت که پنج داستان را برای فیلم بلند و یکی را هم برای مجموعه تلویزیونی نوشته بود.

رمان در ماه اوت همدیگر را می‌ بینیم حکایت سفر هر ساله آنا مگدالنا بچ بود، زنی چهل‌وشش ساله، به جزیره‌ای بر سر قبر مادرش است. او نمی‌داند که مادر چرا این جزیره را برای منزل جاودانی‌اش برگزیده، اما حس می‌کند که رازی در کار است.