در «آنا کریستی یوجین» انیل با نگاهی تلخ و زرف به ریشه های گمگشتگی انسان مدرن می نگرد.
داستان زندگی زنی جوان است که پس از سالها جدایی نزد پدر ناخدای خود باز می گردد تا گذشته ی سنگین و پرزخم خویش را در آغوش دریا پنهان کند اما رویارویی با عشق پدر و تقدیر پرده از رازهایی بر می دارد که زندگی او را به مرز انتخابی دشوار میکشاند.
این نمایشنامه که جایزه پولیتزر را در سال ۱۹۲۲ به دست آورد. یکی از نمونه های شاخص واقع گرایی شاعرانه ی انیل است اثری که در عین روایت شخصی و خانوادگی بازتابی از نبرد انسان با سرنوشت طبیعت و ساختارهای اجتماعی زمانه ی خویش نیز هست.
انا کریستی تجربه ای خواندنی و تکان دهنده از مواجهه ی انسان با حقیقت برهنه ی زندگی است جایی که عشق و رهایی هم زمان با قضاوت و زخمهای گذشته بر صحنه ی جهان به جدال می پردازند.