حقیقت بدن و روان ما آن چیزی نیست که میبینم، بلکه ماهیتی کوانتومی دارد. برای زندگی جسمانی و روحانی بهتر باید این قلمرو کوانتومی را شناخت و آن را به واقعیت زندگی روزمره بدل کرد.
ما با دنیامون چیکار میکنیم؟ بهش جوشونده بابونه میدیم. همه میدونیم که این جوشونده نه عوارض خاصی داره و نه فایدهای. عوضش درد نداره. با خودمون میگیم یه جوشونده بهش میدیم و صبر میکنیم...
بدن انسان سیستم و ساختاری یکپارچه و پویاست که با حفظ هماهنگی در عملکردها و تواناییهایش، میتواند سالهای طولانی رشد کند، خود را ترمیم کند، با شرایط گوناگون سازگار شود و همچنان به حیاتش ادامه دهد.
شما مردها متوجه نمی شوید. شما توی زن ها چیزی جز حسادت نمی بینید. بله، حسودی مان می شود و عاشق مردی هستیم که این احساس را در ما ایجاد کند. حسادت بین ما منبع زندگی است، نوعی چسبیدن به زندگی.