پدر خوسه از روی شرمساری حرکتی به دستش داد، انگار می خواست حضور خودش را منکر شود. انگار می خواست بگوید گورش را گم کرده به جای دوردستی رفته پاک از نظر ناپدید شده است

بر امواج داستان زنی هنرمند که در جستجوی پدر گمشده‌ اش است..

من حتی نمی توانم بگویم که اشتباهاتم را خودم مرتکب شده ام. واقعا، آدم باید از خودش بپرسد، چه شأن و منزلتی در این کار وجود دارد؟

آدم منتظر است آن نخ کشیده شود که نمی شود...

راه‌ پله تاریک و پلکان فرسوده بود. به در که کوبیدم انگار طنینی تهی داشت