او با روحیۀ ژرفبینش مجموعه آثار بیشمار جذابی خلق کرده که در آنها تابوها را مغتنم میدانست و پیشفرضها را دربارۀ تمدن و امکانات تصویر متحرک به چالش میکشید. شاید درخشانترین فیلم روگ حالا نگاه نکن است که در ونیز میگذرد. این فیلم که اقتباسی هوشمندانه، دلخراش و تحریکآمیز از داستان تریلرِ فراطبیعی دافنه دوموریه است، و در آن زوجی متأهل از مأموریتی کاری در ونیز بهره میبرند تا بر اندوه غرق شدن غمانگیز دخترشان فائق بیایند، از سبک مشخصاً ایماژیستی روگ بهره میبرد و به وحشتهایی اشاره میکند که مبنای زندگی خانوادگی را شکل میدهند. این فیلم بهوضوح حاکی از اعتقاد روگ مبنی بر صرفاً کاتالیزور بودن فیلمنامه است؛ چیزی که تخیلش را بر آن میآویزد و ارزش زیادی برایش قائل میشود.