همه‌مان سرسام گرفته‌ایم...آن هم درست زمانی که کسی را جز خودمان نداریم

دیگر نمی‌ توانستم به کنسرتوی ویولن گوش بدهم، به سفر بروم....

شاید بزرگ شدن یعنی ناامید کردن آدم هایی که دوستشان داریم

وقتی رنگ و بوی پاییز رخت ببندد و برگ ها شروع به ریختن کنند، دریا خشمگین خواهند شد

این یادداشت‌های یک مرد جعبه‌ای است. من این گزارش را از توی یک جعبه شروع می‌کنم. یک جعبه‌ی مقوایی که وقتی آن را روی سرم می‌گذارم تا پایین کمرم می‌رسد.

ما که آزادی عمل و کرامتمان را مدیون انقلاب و لذا بنای نهادهای سیاسی کاملا جدید هستیم

زبان ساده این اثر باعث شده دشواری‌ های مطالب لکان کمی قابل‌ فهم‌ تر شود...

علی حاتمی سیاست و تاریخ را آن‌گونه که دوست می‌داشت بازخوانی و بازسازی کرده است

سکوت بره‌ ها بسیاری از بینندگان‌ اش را به پیش و پس از خودش تقسیم کرد