انا پولان در این کتاب علاوهبر رمزگشایی از سبک و تکنیک پالپ فیکشن میکوشد ارجاعات متعدد و پیچیدگیهای روایی آن را برای خواننده روشنتر کند. او باوجود حجم زیاد حملههای منتقدان به پالپ فیکشن فیلم تارانتینو را پدیدهی منحصربهفرد و جذابی میداند که باید آن را در گفتمان پسامدرنیسم قرن بیستم، بهخصوص گفتمان فرهنگی جامعه دید تا بهتر بتوان به کارکرد و قصدش پی برد.