کتاب کوبیسم و فرهنگ

کوبیسم که می‌توان آن را جنبش هنری تعیین کننده‌ی قرن بیستم دانست، با رویکردی رادیکال به خلق تصاویر، انقلابی تصویری راه انداخت و تعدادی از مهمترین ویژگی‌های مدرنیسم در اروپا و آمریکا را به کار بست؛ انتزاع بصری و ابهام‌زایی، برهم زدن جهت‌یابی مکانی و زمانی، پس زدن ارزش‌های گذشته به سبک و سیاق آوانگارد، پذیرش فرهنگ عامه و به دنبال آن، فروپاشی سلسله مراتب طبقاتی. همه این موارد در تابلوی ظرف میوه، آس گشنیز اثر ژرژ براک از اوایل سال ۱۹۱۳ مشهود است. سبک کوبیستی نه تنها نقاشی، مجسمه و عکاسی بعد از خود را متحول کرد، بلکه معماری و طراحی همه چیز، از مبلمان گرفته تا لباس و اشیاء روزمره را تغییر داد. بعید نیست که در این لحظه در اتاقی هماهنگ با زیبایی شناسی پست کوبیستی نشسته باشید. شاید ساختمانی که در آن هستید، یک بنای مدرن یا پست مدرن باشد یا یک ساختمان قرن نوزدهمی که مطابق اصول طراحی و دکور پست کوبیستی بازسازی شده. چطور یک جنبش مدرنیستی که توسط حدود دوازده نفر در بازه‌ی زمانی کوتاهی بین ۱۹۰۷ و ۱۹۲۰ گسترش پیدا کرد، توانست چنین تأثیر فراگیری بر فرهنگ دوران خود و بعد از خود بگذارد؟