کافورپوش خلاف دو اثر بعدتر عطایی، یعنی مجموعهداستان چشمِ سگ و ناداستان کورسُرخی، فضایی شاعرانهتر دارد و درعینحال وجوه نمادین در آن نقش مهم و مؤثری بازی میکنند. قصهی ناکامی، نارس بودن و البته دوشقهشدن قهرمان اصلیاش در کنار شخصیتهای دیگری که دچار سرگشتگیهای خود هستند، فضایی ساخته تا رمان بتواند مخاطب را دچار پرسشهای متعددی کند.