کتاب وظیفه ادبیات گردآوری و ترجمهای از ابوالحسن نجفی است که نخستین بار در سال 1356 به چاپ رسید. ابوالحسن نجفی زبانشناس و مترجم توانمند و برجستهی ایرانی است که در زمان حیات خود، عضو پیوستهی فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود و از محضر فرهیختگان و استادان بنامی علمآموزی میکرد. فعالیتهای علمی و ادبی نجفی بیشتر در حوزهی ترجمهی متون ادبی، ویراستاری، زبانشناسی و وزن شعر فارسی بوده است. کتابهای فرهنگ فارسی عامیانه و غلط ننویسیم از تألیفهای این اندیشمند و بازگردان فارسی کتاب خانوادهی تیبو از ترجمههای اوست.
کتاب وظیفه ادبیات مشتمل بر 24 مقاله از بیست نویسندهی مشهور و صاحباندیشهی خارجی است که با کوشش ابوالحسن نجفی انتخاب و ترجمه شده و به گفتهی مهدی یزدانیخرم زمانی که این اثر در ایران به چاپ رسیده، از کتابهای بسیار بحثبرانگیز نظری دربارهی جایگاه ادبیات بوده است. ازآنجاکه نگارندهی کتاب معتقد بوده حقیقت فقط از مواجهه و تقابل آرای گوناگون و گاه مخالف پدیدار میشود، در این کتاب آرای موافق و مخالف را درخصوص جایگاه و وظیفهی ادبیات در کنار هم آورده است. او در این اثر چهار بحث را در باب ادبیات مطرح کرده و مقالههای نویسندگان غربی را برای تکمیل این اثر ترجمه کرده است. این مقالهها و سخنرانیها بهجهت آشنایی ادبیات شرق و غرب در انجمن اروپایی نویسندگان نوشته و انجام شده است. نخستین گردهمایی در لینگراد تحت عنوان «ادبیات و واقعیت» شکل گرفته است. یک سال پس از آن، گردهمایی دیگری در پاریس برای بحث و تبادل نظر دربارهی اینکه «ادبیات چه میتواند بکند؟» صورت گرفت. نویسندگان در نشست سوم که در فنلاند بود، به موضوع «ادبیات و سیاست» پرداختند. نگارنده در بخش پایانی کتاب، موضوع «وظیفه ادبیات» را مطرح کرده است.